Απο τους νέους Καραγκιοζοπαίκτες. Γνώρισε και αγάπησε τον Καραγκιόζη από τα παιδικά του χρόνια.
Αυτόν που με το αστείρευτο κέφι του, με φάρσες και συχνά με τη διακωμώδηση και αυτής της ίδιας του της πείνας ή με τα ηρωικά του κατορθώματα , καθηλώνει μικρούς και μεγάλους στην μαγεία της φωτισμένης οθόνης, με κωμωδίες ή έργα ηρωικά παρμένα από την Εθνική μας Κληρονομιά.
Από την εφηβική του ηλικία μαθήτευσε την τέχνη του Καραγκιόζη δίπλα στον πατριό του και δάσκαλό του Σωτήρη Τάγκαλο.
Πίσω από το φωτισμένο πανί του μπερντέ, παρακολουθούσε την τεχνική της μίμησης, της κίνησης, της άρθρωσης του λόγου, τα παραδοσιακά κείμενα, έβλεπε, άκουγε και κατέγραφε στη μνήμη του τα κλασσικά έργα του Καραγκιόζη. Και μετά από την παράσταση στις ατέλειωτες συζητήσεις μάθαινε ότι αφορούσε την παράσταση και δεν υπήρχε στους διαλόγους. Την ιστορία και την τέχνη ενός σπουδαίου κομματιού της λαϊκής μας παράδοσης.
