από Ιωάννης Τετ Ιουλ 04, 2012 7:34 pm
Τη προπερασμένη Τρίτη 24 Ιουνίου ο κ.Κώστας Τσίπηρας ανέρτησε την εξης ανακοίνωση σχετικά με αυτο το νεο πανευρωπαϊκο σωματείο θεάτρου σκιών:
"Δημιουργία του ΠΑΝΕΥΡΩΠΑΙΚΟΥ ΣΩΜΑΤΕΙΟΥ ΘΕΑΤΡΟΥ ΣΚΙΩΝ. Υπάρχουν πολλοί νέοι καραγκιοζοπαίκτες , που εξακολουθούν, να με ρωτάνε, γιατί δημιουργήσαμε ένα νέο σωματείο .
Η πρωτοβουλία ήταν του μεγάλου καραγκιοζοπαίχτη Θανάση Σπυρόπουλου, ενός εκ των 5 σημαντικότερων ελλήνων καραγκιοζοπαιχτών, όλων των εποχών, και του σπουδαιότερου στην κίνηση, στις μιμήσεις και στην σκηνοθεσία, τον οποίο και δυστυχώς εξακολουθούν να βρίζουν διάφοροι αλήτες και ανίδεοι, και δημιουργήθηκε απο ανθρώπους ,που βλέπουν σε αυτό, όχι μόνο την αναγκαιότητα διάσωσης της λαικής μας παράδοσης, αλλά και την ανάγκη αντίστασης στην παγκοσμιοποίηση.
Η ύβρις του δυτικού πολιτισμού έγκειται στην θεοποίηση του ανθρώπου , που γίνεται deus in terris, και στην ανακήρυξη του πνεύματος ως της μόνης πραγματικότητας, θέση που στο επίπεδο της πράξης μεταγράφεται στην πλήρη ρευστοποίηση των αξιών, ώστε να υπηρετούν το εγχείρημα κάποιων σκοτεινών δυνάμεων, να καταβροχθίσουν τον κόσμο, και να ομογενοποιήσουν λαούς και πολιτισμούς, σε ένα είδος ανθρώπινου πολτού και ύλης προς πώληση και εκμετάλλευση, κάτω από μία παγκόσμια , μονοκεντρική και αυταρχική εξουσία.
Με αυτούς τους όρους , είναι ζωτικής σημασίας η ανθρωπότητα να αναζητήσει εναλλακτικά πολιτισμικά πρότυπα, αλλά και να διασώσει τις τοπικές πολιτισμικές παραδόσεις.
Η Ελλάδα παρ’ ότι οικονομικά κατεκτημένη χώρα, αντιπροσωπεύει την αρχαιότερη και μακροβιότερη εκδοχή λαικού μεσογειακού προτύπου, που δείχνει την μικρότερη , ευτυχώς, προσαρμοστικότητα στην παράλογη- λογική του δυτικού συστήματος, και το ελληνικό λαικό θέατρο σκιών είναι στην πρωτοπορία αυτής της αντίστασης, και έτσι και πρέπει να παραμείνει.
Για αυτό και πρέπει ο Καραγκιόζης, όχι μόνο να επιβιώσει , αλλά και να παραμείνει στα χέρια άξιων και συνειδητοποιημένων μαστόρων, όχι κατ' ανάγκην πολιτικοποιημένων !, αλλά με συνείδηση της ελληνικότητας και του κοινωνικού μεγέθους του θεάματος, και όχι ανίδεων μοιρακίων, κατ' εξακολούθηση απατεώνων, και απολίτικων συλλεκτών, πανεπιστημιακών, και ατζέντηδων,…
Αυτά έγραφα και το 1979, σε 3 άρθρα μου , υπό τον τίτλο Ο ΗΧΟΣ ΤΟΥ ΚΑΡΑΓΚΙΟΖΗ, που δημοσιεύτηκαν στο περιοδικό ΗΧΟΣ, την εποχή που ήμουν διευθυντής σύνταξης στο περιοδικό ΤΑΞΙΔΕΥΟΝΤΑΣ, του φίλου μου ΚΩΣΤΑ ΚΑΒΒΑΘΑ.
Κάποιος φέρελπις πανεπιστημιακός τα αντέγραψε, για να μην πώ τίποτα το χειρότερο, και τα παρουσίασε σαν δικά του , σε ομιλία του, πριν απο 15 χρόνια, και βάλε , στο μουσείο λαικών οργάνων.
Και την περασμένη εβδομάδα , σε εκπομπή του στην ΕΡΤ, επανέλαβε , την ίδια ξενέρωτη , αποστεωμένη, και ανώδυνη εκδοχή του Καραγκιόζη, που υπηρετούσε και ο μακαρίτης ο Σπαθάρης, αλλά με νέον συντελεστή,...
Να , λοιπόν, ένας επί πλέον λόγος, για την δημιουργία αυτού του νέου Σωματείου,... "